Η απειλή της κλιματικής αλλαγής και οι επιπτώσεις της στο παγκόσμιο περιβάλλον και την ανθρώπινη ζωή καθίστανται ολοένα και πιο ορατές.
Η άυλη πολιτιστική κληρονομία συνιστά σημαντική παράμετρο μετριασμού της κλιματικής κρίσης και προσαρμογής σε αυτήν, δεδομένου ότι οι παραδοσιακές γνώσεις, αξίες και πρακτικές μπορούν να ενισχύσουν την ανθεκτικότητα των κοινοτήτων και απέναντι στους κλιματικούς κινδύνους και τις φυσικές καταστροφές. Σήμερα, η συμβολή της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς στην περιβαλλοντική βιωσιμότητα αναγνωρίζεται σε πλήθος τομέων, όπως η διατήρηση της βιοποικιλότητας, η βιώσιμη αξιοποίηση και διαχείριση των φυσικών πόρων, η ετοιμότητα απέναντι σε ακραία καιρικά φαινόμενα, η ανάπτυξη δεξιοτήτων σχετιζόμενων με το περιβάλλον, καθώς και στρατηγικών για την πρόληψη και αντιμετώπιση των κινδύνων.
Παράλληλα, η κλιματική αλλαγή έχει εντείνει τις κρίσεις ανθρωπιστικού χαρακτήρα, εκφάνσεις των οποίων συνιστούν η διατροφική ανασφάλεια και ο εκτοπισμός πληθυσμών. Και σε αυτή την περίπτωση, το πλούσιο απόθεμα γνώσεων και πρακτικών που απορρέει από την άυλη πολιτιστική κληρονομιά, συμβάλλει καθοριστικά στην αντιμετώπιση των ανθρωπιστικών κρίσεων και των προκλήσεων της κλιματικής αλλαγής.