Ευαισθητοποίηση για την άυλη πολιτιστική κληρονομιά

Ως διαφύλαξη της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς νοείται η λήψη μέτρων για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς και της μετάδοσής της στις νεότερες γενιές. Στα μέτρα διαφύλαξης της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς συμπεριλαμβάνονται:

• η έρευνα και η τεκμηρίωση ενός στοιχείου άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς,
• η ενίσχυση των διαδικασιών και συνθηκών μεταλαμπάδευσής του στις νεότερες γενιές, π.χ. μέσω της τυπικής αλλά και της μη τυπικής εκπαίδευσης,
• η ευαισθητοποίηση των τοπικών κοινωνιών και του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου για την αξία της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς,
• η ανάδειξη της σημασίας της στο εγχώριο και το διεθνές κοινό.

Ως σχέδιο διαφύλαξης νοείται ένα σύνολο συστηματικών ενεργειών προκειμένου να διασφαλιστούν οι απαιτούμενες προϋποθέσεις για τη μεταλαμπάδευση στις νεότερες γενιές ενός στοιχείου άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, ειδικά εφόσον αυτό αντιμετωπίζει κάποιου είδους άμεση απειλή. Η εκπόνηση του σχεδίου διαφύλαξης ενός στοιχείου άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς μπορεί να ξεκινήσει με την εγγραφή του στοιχείου στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας, κατά κανέναν τρόπο όμως δεν μπορεί να εξαντλείται σε αυτήν. Οι επιμέρους δράσεις που συνιστούν ένα σχέδιο διαφύλαξης μπορεί να επικεντρώνονται:

• στην ενίσχυση ή συστηματοποίηση των διαδικασιών μέσω των οποίων οι νεότερες γενιές μυούνται στο στοιχείο άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς,
• στην ευαισθητοποίηση της τοπικής κοινωνίας και του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου για τη σημασία του στοιχείου,
• στην κινητοποίησή των μελών της κοινότητας κληρονομιάς και στην εκ μέρους της ανάπτυξη των κατάλληλων δεξιοτήτων, ώστε τα μέλη της να μπορούν να συνεισφέρουν ενεργά στη διαφύλαξη του στοιχείου.

Ανάλογα με το εύρος και την πολυπλοκότητά του, ένα σχέδιο διαφύλαξης μπορεί να αποτελεί καρπό συνεργασίας μεταξύ των κοινοτήτων φορέων και της διοίκησης καθώς και ερευνητικών και άλλων θεσμών.