Άλλες Συμβάσεις της UNESCO

Η Σύμβαση για την Προστασία της Παγκόσμιας Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς αποσκοπεί στην προστασία των υλικών αποτυπωμάτων του παρελθόντος. Πρόκειται για κτήρια και ιστάμενα μνημεία, αλλά και τόπους ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. H Σύμβαση αξιολογεί τα μνημεία που έχουν υλική, απτή υπόσταση και ιεραρχεί την αξία τους. Ως εκ τούτου, επιβάλλει στα κράτη την προστασία των μνημείων που έχουν εξαιρετική οικουμενική αξία (Outstanding Universal Value). Για τα μνημεία αυτά η Σύμβαση προβλέπει αυστηρά μέτρα προστασίας, που αποσκοπούν στη διατήρηση της ακεραιότητας και της αυθεντικότητάς τους.

Οι δύο Συμβάσεις της UNESCO, παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις σε ό,τι αφορά την κληρονομιά, λειτουργούν συμπληρωματικά, επειδή επικεντρώνονται στις υλικές (UNESCO, 1972) και τις άυλες (UNESCO, 2003) εκφράσεις της πολιτιστικής κληρονομιάς, που είναι αλληλένδετες. Καθεμία με βάση τις αρχές της συμβάλλει στην ανάδειξη της αξίας της πολιτιστικής κληρονομιάς. Για παράδειγμα, η Σύμβαση για την Προστασία της Παγκόσμιας Πολιτιστικής και Φυσικής Κληρονομιάς έθεσε τις βάσεις για τη θεώρηση του τοπίου ως ενός σύνθετου προϊόντος της φύσης και της ανθρώπινης δραστηριότητας. Η Σύμβαση για την Άυλη Κληρονομιά, από την άλλη πλευρά, εμπλούτισε την αντίληψή μας για τους τρόπους με τους οποίους τα πολιτιστικά τοπία διαμορφώνονται από  τις γνώσεις και πρακτικές για τους φυσικούς πόρους και τις κλιματικές συνθήκες, αλλά και από τις αντιλήψεις και πίστεις για την κοσμική τάξη και τις υπερφυσικές δυνάμεις. 

Η Σύμβαση για την Προστασία και την Προώθηση της Ποικιλομορφίας των Πολιτιστικών Εκφράσεων (UNESCO, 2005) στοχεύει στην ανάδειξη του πολιτιστικού και δημιουργικού τομέα (π.χ. της μουσικής, του κινηματογράφου, της φωτογραφίας, της ζωγραφικής, του ντιζάιν, αλλά και των πολυμέσων και των ψηφιακών εφαρμογών κλπ.). Οι πολιτικές διαφύλαξης και ανάδειξης της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς μπορούν να εμπνεύσουν την αξιοποίηση παραδοσιακών τεχνών και επαγγελμάτων, όπως για παράδειγμα της παραδοσιακής χειροτεχνίας, ή επιτελεστικών τεχνών, όπως το θέατρο ή ο χορός, στο πλαίσιο του δημιουργικού και πολιτιστικού τομέα. Έτσι η εφαρμογή των δύο Συμβάσεων ανοίγει πολλά πεδία συνεργειών για τη χωρίς διακρίσεις ενδυνάμωση και ενίσχυση του πολιτιστικού και δημιουργικού τομέα αλλά και των κοινοτήτων άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς που αναζητούν τρόπους ανάδειξης της κληρονομιάς τους στο ευρύτερο κοινό.